Bangladeşli genç bir akademisyen idi Tarık İslam.
Doktora için gelmişti Türkiye’ye. Daha sonra rahmet-i Rahman’a kavuşan Sabri Orman hocamızı –ağabeyimizi bir ziyaretimde, onun yanında tanışmıştık ve dost olduk Tarık ile.
Vefat haberini okur okumaz, aklıma onun başlığa taşıdığım sözü geldi: “Hocam, bunlar Ahiret Gününe inanmıyorlar mı?”
Zaman zaman üniversitede yaşadığı sorunları ve maruz kaldığı haksızlıkları anlatırdı. Aslında İngiltere’de okumaya hak kazanmıştı. Fakat o, “İslam Ülkesi” diye Türkiye’de okumayı tercih etmişti. Bu düşüncelerle Türkiye’ye gelmiş bir insanın dindaşlarından gördüğü haksızlıklar karşısında nasıl bir hayal kırıklığı yaşadığını tahmin edebilirsiniz.
Maruz kaldığı haksızlıklar nedeniyle not ortalaması düşünce, bursunu da kesmişlerdi
Bir gün beni arayıp, adını söylediği resmi kurumun burs verdiğini ve nasıl başvuracağını sormuştu. Ben de kendisini o kurumda çalışan bir tanıdığa yönlendirmiştim. Sağ olsun, yardımcı olmuş ve başvurusunu sağlamıştı. Tarık, sınavı en yüksek puanla verenlerden biri olduğu için, burs beklerken, mülakatta elenmişti. Garibanım mülakatın ne anlama geldiğini henüz bilmediği için, yetkilileri arayıp, nedenini sormuş. Sorusuna cevap........