Bu yazımda siz değerli okuyucularıma Üstad Bedîüzzaman’ın ihlâs risalesini öz bir şekilde sunmaya çalışacağım:
İhlâsı kazanmak, muhafaza etmek ve manilerini defetmek için bütün amellerde birinci esas rızayı ilâhi olmalıdır. Çünkü eğer Allah razı olursa, bütün dünya darılsa önemi yoktur. Eğer Allah kabul etse, bütün halk reddetse etkisi yoktur. Allah razı olur ve kabul ederse ve hikmetini takdir ederse, biz istemesek de Allah o amelle halkı razı edip kabul ettirir ve yaptırır. Bu sebeple amelde esas gaye Allah’ın rızası olmalıdır.
Allah’ın rızasını kazanmak için ikinci esas, İslâm davasına hizmet eden kardeşlerimizi tenkit etmemek ve onlara karşı fazilet üstünlüğüne girişmemektir. Çünkü insanın bir eli diğer eline, bir gözü diğer gözüne, dili kulağına, kalbi ruhuna rekabet etmez ve ayıbını ortaya koymaz. Tam aksine tüm organlar belki birbirlerinin noksanlarını tamamlar, ayıbını örter ve ihtiyacına yardım eder. Aksi takdirde insan hayatını sürdüremez. Aynı şekilde müminler ve İslam davasının hizmetkârları da bir bedenin azaları gibidirler. Dünya ve Ahiretin saadetini kazandıran bir fabrikanın çarkları gibidirler. Selâmet sahiline kavuşturan bir Rabbani gemi gibidirler.........