Από την Ομιλία των Ούννων στην επέλαση των κινεζικών ηλεκτρικών αυτοκινήτων |
«Η στρατηγική λέει να μισείς τον εχθρό σου, αλλά η τακτική λέει να τον παίρνεις στα σοβαρά.» Μάο Τσε-Τουνγκ
Οι εικόνες είναι έργα του εικαστικού Λαζάρου Μαράβα και παραχωρήθηκαν ευγενώς από τον δημιουργό
Το προηγούμενο Σάββατο ένας γείτονας και φίλος με κάλεσε σε δείπνο στο σπίτι του μαζί με κάποιους άλλους κοινούς φίλους . Έγιναν διάφορες συζητήσεις και μια από αυτές εξελίχθηκε γύρω από το καινούριο αυτοκίνητο το οποίο προσφάτως απέκτησε ένας από την ομήγυρη. Κινέζικο, υβριδικό και πολυτελές, σε τιμή σχεδόν στο ένα τρίτο του αντίστοιχου γερμανικού μοντέλου, γίνεται φανερή μια μεγάλη αλήθεια: η Ευρώπη, και κυρίως η Γερμανία, έχει πάψει να είναι ο κυρίαρχος παίκτης στην αυτοκίνηση. Η άλλοτε κραταιά ήπειρος της μηχανολογικής αριστείας βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια ανατροπή που οι ίδιες οι πολιτικές και οικονομικές της επιλογές προκάλεσαν.
Το περιστατικό αυτό μπορεί να φαίνεται μικρό, καθημερινό, όμως αποτελεί σύμπτωμα μιας βαθύτερης μετάβασης. Η Κίνα, η οποία πριν από 120 χρόνια βρισκόταν αντιμέτωπη με την επιθετική ρητορική του Κάιζερ Γουλιέλμου Β΄, στην περίφημη «Ομιλία των Ούννων» όπου καλούσε τα γερμανικά στρατεύματα να κάνουν τους Κινέζους «να μη στραβοκοιτάξουν ξανά Γερμανό», σήμερα κοιτά κατάματα τη Γερμανία και λέει: «Ήρθε η σειρά μου».
Μόνο που η κινεζική επέλαση δεν γίνεται με στρατιωτικά σώματα, αλλά με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, με καινοτομία, με επιθετικές επενδύσεις σε τεχνολογία, μπαταρίες, λογισμικό και τεχνητή νοημοσύνη.
Η Ευρώπη, αντιθέτως, έχει μείνει πίσω. Το ερώτημα δεν είναι μόνο «πώς συνέβη;», αλλά κυρίως «γιατί δεν το είδαμε να έρχεται;».
Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, η Ευρώπη κυριαρχούσε στην παγκόσμια αγορά αυτοκινήτου. Η Γερμανία, με τις BMW, Mercedes, Audi και Volkswagen, είχε χτίσει έναν μύθο αξεπέραστης τεχνολογίας και αξιοπιστίας. Για δεκαετίες οδηγούσε τις εξελίξεις, ενώ η Ιταλία και η Γαλλία συμπλήρωναν την εικόνα με σχεδιασμό και καινοτομία.
Όμως από το 2010 και μετά συνέβη κάτι κρίσιμο:
η Ευρώπη αδυνατούσε να αντιληφθεί τη σημαντικότητα της αλλαγής προς την ηλεκτροκίνηση και τη ψηφιακή ολοκλήρωση των οχημάτων.
Το πρόβλημα δεν ήταν μόνο τεχνολογικό. Ήταν βαθιά πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό:
Την ίδια στιγμή, η Κίνα:
Σήμερα οι πωλήσεις κινεζικών ηλεκτρικών αυτοκινήτων αυξάνονται κατακόρυφα στην Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκές βιομηχανίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν ούτε στις τιμές ούτε στην τεχνολογία.
Η πτώση δεν είναι τυχαία. Είναι το αποτέλεσμα μιας συστηματικής........