Kendimizi tanıtmak için sayfalar dolusu yazmaya gerek yoktur…

Barış Harekatı öncesinde çadırlarda, sınır boylarında yıkılmaya yüz tutmuş binalarda yaşamak zorunda bırakılmış, dar gelirli insanlardık…

Kıbrıs Cumhuriyeti’nin resmi organlarından dışlanmış, Türk Yönetimi altında düşük maaşla çalışmaya ayak uydurmuştuk…

Büyük sıkıntılarımız vardı…

Fakirlik hakimdi…

Nüfusun önemli bir bölümü altı delik ayakkabı giyerdi…

Pantolonlarda yamalar vardı…

Ve bu halde bile mutlu olmaya çalışıyorduk…

Yardımsever iş insanlarımız vardı…

Siperde silah tutan gençlerimize börek, çörek, kek ulaştırmak için yarışıyordu insanlar…

O zor günlerde tek umudumuz, tek destekçimiz yine Anavatandı…

Herkese eşit maaş dağıtılırken, paranın geldiği yer Ankara’ydı…

Ana gönderiyor, yavrular paylaşıyordu…

Peki sonrasında ne oldu?..

Yunan Cuntası adada darbe yapınca ve Türkiye’ye “kurtar........

© Diyalog Gazetesi