‘’Barış içinde bir arada’’ yaşamanın çağımızda öncelikli bir problem olarak ortaya çıkmış olması modern toplumların yapısından ve örgütlenme tarzından kaynaklanmaktadır. Malum, modern toplumlar genellikle kendilerini birer ‘’ulus’’ olarak görmektedirler ve devletleri de buna uygun olarak ‘’ulus-devlet’’ şeklinde örgütlenmiştir.

Modern devletler etnik ve kültürel olarak türdeş bir ulus anlayışına dayanmaktadırlar, oysa tarihsel veya siyasî nedenlerden dolayı günümüz ulus-devletlerinin çoğu çoğulcu toplumlardır. Kültürel çeşitlilik modern toplumların karakteristik özelliğidir; bazıları için ulusal azınlıklar da dahil olmak üzere, bu devletler dinî ve/veya etnik-kültürel bakımdan ana toplumdan farklılaşan büyüklü küçüklü birçok grup ve topluluğu içlerinde barındırmaktadırlar. Farklılık ise, istesek te istemesek te toplum için bir uyuşmazlık ve belki de çatışma ihtimali demektir.

Günümüz devletlerinin çoğulculukla baş etme ve farklılıkları barış içinde bir arada yaşatmada karşılaştıkları zorlukların bir kısmının kaynağı, bizatihi bildiğimiz şekliyle ‘’devlet’’ fenomenidir. Bildiğimiz şekliyle devlet, yani modern devlet… Modern devletin sıkı birlikçi, merkeziyetçi ve bireysel ve toplumsal hayata nüfuz eden yapısı yanında, toplumu kontrol etme ve hatta onu total bir şekilde düzenleme ihtirası barışçı bir çoğulculuğun idamesini zorlaştırır. Devletin toplumu kontrol edebilmek için farklılıkları en hafifinden göz ardı etmek ama genellikle toplumu tekdüze hale getirmek ve standardize etmek gerekir.

Modern devlet toplumdan veya bireyin durduğu yerden bakıldığında işte ‘orada’........

© Diyalog Gazetesi