Asırlar kadar uzun gelen zaman öncesinde elimize kalemi aldığımızda ülkenin geleceğine dair umut saçan konulara dalardık.
Belki “Heybeli de her gece mehtaba çıkmazdık” ama geleceğin yaşanan günden çok daha güzel ortamlara taşınacağına inanırdık.
Daha sonraları çağa ayak uydurduk, bilgisayarların, klavyenin başına geçer olduk ama bu kez ülke için beslediğimiz umutlar azaldıkça azaldı, erozyona uğradı.
Günümüzde ise olumlu bir şeyler yazabilmeyi mumla arar olduk.
Eski bir ifadedir ama hele son zamanlarda dillerde dolanır oldu “Tuz koktu”
Yıllar önce köşe yazarlığı yaptığım günlerdi, Türkiye den mobilya ithalatı işine ortak olmuştum. Gözlerimin önünde yaşananları, mobilya üzerine gümrüklerde oynanan oyunları defalarca yazdım. Yığma taşımacılıkta oynanan oyunları aktardım, Mersin gümrüğünde 100 TL olan bir malın Mağusa gümrüğünde 10 TL den işlem yaptırıldığını aktardım. O günün........