İTFAİYE İTFAİYE… |
Sinemada her dönem bir şeyler değişiyor ama sabit kalan tek şey şu: Hakiki olan bağırmadan da anlatılır.
Uzun süredir kendime aynı soruyu soruyorum: Biz ne ara bu kadar “gösteriye” tutunduk? Renk patlamaları, dev efektler, abartılı duygular, devasa karakterler… Sanki film dediğin şey ne kadar gürültülü olursa o kadar değerliymiş gibi bir yanlış inanç yerleşti hayatımıza.
Geçtiğimiz gün izlediğim “Yan Yana” bu alışkanlığı tokat gibi yüzüme vurdu. Filmin büyük bir iddiası yok, seyirciyi altüst edecek bir sürprizi de yok. Buna rağmen salonu sessizce içine alan başka bir gücü var: Samimiyeti.
Hikâyeyi biliyoruz. Fransız yapımı “Intouchables”ın uyarlaması. Bedeninin neredeyse tamamı felçli ama kafasının içi pırıl pırıl, zeka dolu, yaşam sevinciyle taşan bir adam ve ona bakıcılık yapan alt sınıftan........