Bugün, Hitler bozuntusu Netanyahu liderliğindeki katil ve terörist İsrail devletinin, Filistin’de uyguladığı soykırım tamı tamına bir yılını doldurdu.
Dile kolay bir yıl!..
Savaşı yaşamayan, oradaki zulümlerden habersiz topluluklar için belki de rüzgâr gibi geldi geçti bu bir yıl…
Peki, ya Gazzeliler için?
Her günü hatta her dakikası ölüm, zulüm, kıtlık, acı, işkence ve türlü ıstıraplarla geçen koskoca bir yıl…
Yazarken utanıyorum ama hakikat şu ki zaman geçtikçe farkında olmadan kanıksadık tüm bu olup biteni.
Evet, Türkiye ve bu millet elinden geleni yaptı, bu doğru.
Fakat bu memleketin ekmeğini yiyip de katil ve terörist İsrail devletinin yanında hizalananlar da oldu.
Bu alçaklar topluluğunun işlediği katliamları ve zulümleri destekleyenler hatta bundan ötürü sevinenler oldu maalesef.
Böyle bir trajedide, böylesine büyük bir insanlık dramında katilin ve zalimin safında yer almak ve onları desteklemek, insaniyetten soyunmak ve hatta hayvandan da aşağı olmakla eş anlamlı bence…
Bu utanç, öldükten sonra bile peşlerini bırakmayacak bu insaniyetten nasip almamış bedhahların…
Biz, ‘insanlığın müstesna adalarından’ birisi olan ülkemizdeki bu talihsizlikten ötürü kahrolurken dünya ve özellikle de Batılı devletler, bundan bin beter bir ahlaksızlık sergiledi.
Yalnız burada tersine bir durum vardı.
Ülkeler ve devletler bazında birkaç istisna dışında “tüm dünya ve bütün Batı” diye bir nitelemeyi rahatlıkla kullanabiliriz lakin halklar bazında insaniyetin iftiharı........