Hem ülkemizde hem de ülkemizin dâhil olduğu bölgede ve dünyanın pek çok yerinde yaşanan siyasi olaylar gerçekten de oldukça yoğunlaşmışken gözler ister istemez oralara odaklanıyor.
Savaş ihtimallerinin ve onun tehdit ettiği diğer hadiselerin can yakıcı hakikatini inkâr edemeyiz.
Gazze en can yakıcı hâliyle insanlığın onur testi olarak orada, medeniyetin doğduğu toprakların ortasında duruyor.
Bütün bu yaşananları anlamak ve anlatmaya çalışmak gibi bir gayretimiz de insani bir sorumluluk ve zorunluluk olarakher daim bakidir.
Lakin sabah haberlere bir göz atayım dediğimde gözüme çarpan ve izlerken bile tahammülü zor iki şiddet haberi, yazımın konusunu değiştirmeme vesile oldu.
Acı bir soruyla“Gerçekten bize ne oluyor?” diyerek kendimi sorgular hâlde buldum.
Büyükçekmece’de yedi-sekiz kişilik çocuk yaştaki bir grubun -çete demek lazım belki-ortalarına aldıkları, kendi yaşıtları olan savunmasız ve teslim olmuşbir çocuğa uyguladıkları şiddetten bahsediyorum ve Manisa’nın Akhisar ilçesinde hamile eşini sokak ortasında öldüresiye döven bir kocanın hâlinden elbette!
“Fiziksel olarak kendinden zayıf birine karşı yapılan güç gösterisinden daha aciz ne olabilir?” isyanım da zihnimin bir köşesinde feveran etmeye devam ediyor.
Şiddeti, hiçbir tepki vermeden izleyenlerin hâli........