Gün geçmiyor ki ailenin, toplumun, devletlerin geleceğini tehdit eden yeni bir durumla ve onun kavramsallaşmış yüzüyle muhatap olmayalım.

Sosyolog Amy Blackstone da “Gönüllü çocuksuzluk” çalışmasıyla katılıyor bu kervana.

O, elbette sadece var olan bir durumu tanımlıyor bu kavramıyla ve bizim için çok daha görünür kılıyor karşı karşıya olduğumuz hatta yanı başımızda yaşayan gerçeği.

Öyle anlaşılıyor ki kendisi de fedakâr anne ve babaların -istisnalar elbette olabilir- çocuğu olan; sayıları gittikçe artan bu insanlar, aynı fedakârlığı bir çocuk için göstermeye yanaşmıyor.

Hayatlarına bir çocuğun sorumluluğunu almaktan korkuyorlar ya da ona vakit ayırmanın kendi konforlarını bozacağına, kariyerlerini aksatacağına inanıyorlar.

Bu insanlar aslında başka bir yönüyle de çok bencilce bir tavır sergiliyorlar.

Bir an dünyadaki bütün insanların, “Gönüllü çocuksuzluğu” tercih ettiğini düşündüğünüzde, bu bencilliğin ne demek olduğu çok daha net anlaşılacaktır.

Sahiplenilen tutumun ne denli bir yok oluşa sebebiyet vereceğini ve o durumda da benimsenen tutum vesilesiyle elde edileceklerin nasıl anlamsızlaşacağı çok daha açık olarak ortaya çıkacaktır.

Yani şunu demek istiyorum; hiç kimse çocuk istemediğinde........

© Diriliş Postası