“Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık öldüğünde; beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak.”
Bir Kızılderili atasözünde tam da böyle söyleniyor. Uzunca yıllar kendi vatanlarında sonradan gelen bir katil sürüsünün karşısında ölüme ve açlığa mahkûm edilip en sonunda kendi vatanlarında yabancı gibi olan ve artık neredeyse soyları tükenmiş, bugün Amerika dediğimiz kıtanın asıl sahipleri tam da böyle söylüyorlar.
Bu bir bahs-i diğer… Ama meselenin ilk kısmı yani atasözünde söylenenler benim de, bizim de bugünkü meselemiz gibi duruyor.
Zira insan, garip bir şekilde dünyaya geldiği o ilk günden beri, kendi yaşamını sürdürmek adına bir şekilde, Allah’ın yarattığı bu dünyayı yaşanmaz hâle getirmek için inanılmaz bir hırsla çırpınıp duruyor. Kendi eliyle kendi dünyasını mahvediyor yani.
Özellikle de bizim yaşadığımız bu çağ, bu modern zaman, bu........