“Geldik,
Çağı gördük
Ve ürperdik.”
Böyle söylüyor üstat Sezai Karakoç. Belki de pek çok farklı şekilde neredeyse her birimizin söyleyeceği hâli o birkaç kelimeyle özetliyor.
Bence hepimizin durumu tam böyle. Bir ürperti hâlindeyiz. Yaşamaya mecbur olarak geldiğimiz bu dünyada tercih hakkımız olsaydı eğer, bu çağda yaşamayı neredeyse hiçbirimiz tercih etmezdik herhâlde. Çünkü kötü olanın normal olduğu, vahşetin sıradan kaldığı, insani her hasletin unutulduğu, maddi karşılığı olmayan her şeyin aşağılandığı bir çağ bu çağ.
Ve bu çağda yaşamak, üstadın da dediği gibi ürpermek demek.
…
Her seferinde ‘Bundan daha kötü ne olabilir ki?’ diye sorularla yaşadığımız ve yine her seferinde de daha kötüsüyle........