Türkiye’de, 1980’lerin sonlarından bugüne siyasi partiler, çeşitli sivil toplum kuruluşları, meslek kuruluşları ve sendikalar tarafından ‘yeni anayasa’ talebi dile getirilmiş, taslaklar hazırlanmıştır. Değişikliği isteyenlerin temel mottosu da ‘Türkiye, darbe anayasasından kurtulup sivil ve özgürlükçü bir anayasaya kavuşmalıdır.’ olmuştur.

O çok istenilen yeni anayasa yapılamamış olsa da 82 Anayasası, 20’den fazla değişikliğe uğradı. Bu değişiklikler içinde en kritik olanları 2007, 2010 ve başkanlık sistemine geçişi sağlayan 2017 değişikliği oldu.
Türkiye de 2017’deki anayasa değişikliği ile birlikte aslında çok köklü bir sistem değişikliğine gittiği için bu yeni sisteme uygun bir anayasanın olması bir nevi zorunlu hâle geldi de denebilir.

Onun için Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi’ne 2018’de geçişin üzerinden kısa bir süre geçtikten sonra Cumhurbaşkanı Erdoğan, yeni anayasa arayışını tekrar gündeme taşımıştır. Muhalefet ise ısrarla ‘Mevcut anayasaya uy, öyle yeni anayasa konuşalım.’ dese de aslında şu an bir ‘geçiş dönemi’nde olduğumuzu ya göremiyor ya da kabul etmek istemiyor. Bu geçiş döneminden kurtulmak, yani ‘anayasaya uyulması’ için bir anayasaya ihtiyaç var.

CHP’nin başını çektiği muhalefet, 2023 seçimleri öncesinde “Altılı Masa” adı altında defalarca toplanarak “Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem Anayasa Değişikliği Önerisi” taslağı........

© Diriliş Postası