Gazze halkı, 17 yıl boyunca abluka altında açlık, yoksulluk ve savaşla mücadele etti. Ancak en acı verici olan, bu sürede yalnızca İsrail’in değil, Arap ve İslam dünyasının da büyük ölçüde sessiz kalmasıydı. Bu trajik tablo, yalnızca güncel bir savaşın değil, uzun süredir devam eden bir işgal, kuşatma ve uluslararası yalnızlaştırma sürecinin sonucuydu.

İsrail’in Filistin üzerindeki politikaları 1948’den bugüne kadar hiçbir zaman yalnızca jeopolitik ya da ekonomik çıkarlarla sınırlı kalmadı. İsrail, bu mücadeleyi teolojik kutsal metinler üzerinden meşrulaştırdığı bir “kutsal savaş” olarak gördü. 70 yılı aşkın süredir işgal ajandasından geri adım atmayan İsrail’in stratejisini anlamadan Gazze’deki Hamas direnişini, ABD’nin bölgeye dönüşünü ve uluslararası dengeleri yorumlamak mümkün değildir.

Filistinliler, İsrail’i en iyi tanıyan halk olarak tarih boyunca farklı direniş biçimleri geliştirdiler. Bu direnişin en somut ifadesi Hamas’ın mücadelesi oldu. 7 Ekim’deki “Aksa Tufanı” harekâtı, bu direnişin bir dönüm noktasıydı. Hamas lideri Yahya Sinvar’ın şu sözleri, bu dönemin özünü ortaya koyuyordu:

“Filistinliler olarak haklarımızı, kaderimizi tayin hakkımızı ve Gazze, Batı Şeria ve Kudüs’te tam egemen bir Filistin devleti kurma hakkımızı vermezseniz, sizi dünyanın öfkesi ve uluslararası izolasyonuyla karşı karşıya bırakacağız.”

Bu sözler, Gazze halkının verdiği mücadelenin yalnızca bir savaş değil, aynı zamanda bir siyasal ve ahlaki direniş olduğunu gösterdi. Sonuçta İsrail, tarihinde görülmemiş bir karşı koyuşla karşı karşıya kaldı. Buna rağmen Arap ve İslam ülkeleri ile Avrupalı liderlerin büyük kısmı sessizliğe büründü.

Avrupa’da ise özellikle sosyal demokrat çevrelerin son iki yıldır süregelen protestoları dikkat çekici. Filistin direnişi, ilk kez bu denli Hristiyan, sol-liberal kitlelerden destek buldu. Kışın soğuğunda, yazın sıcağında sokaklarda “Gazze için adalet” çağrıları yükseldi. Buna karşın Türkiye ve Arap dünyasında beklenen heyecan görülmedi.

ABD ve İngiltere, son........

© Dikgazete.com