Yıllar yılları kovaladı…

Ömür seyahati bazen çok zor, bazen kolay, bazen can pazarında geçti.

Çocuklarımız oldu boyları bizi geçen…

Hiçbir şey ama hiçbir şey onları unutturamadı.

Kim mi onlar?

Öğretmenlerimiz, hocalarımız, komutanlarımız…

Bize bir şey öğreten, örnek ve öncü olan herkesi birine benzettik.

Kim o timsal kişi peki?

Anamız mı? Babamız mı?

Hayır!

Öğretmenimiz.

Ana-baba sorumluydu, zorunluydu.

Ya öğretmen, daha çok vermeye, öğretmeye çalışan öğretmen…

Hele de köy öğretmenleri…

Hiç bilmedikleri yurt köşelerinde, dağ başlarındaki ıssız köylerde, mezralarda… Onlar adeta Mehmetçik misâli…

Soba yakar, okulu tamir eder, okula verilmeyen köy çocuğunun evine gider, yakarır ailesine. Okutun bu çocuğu, okusun, öğrensin, iyi insan olsun diye çocuğun ana-babasına yakarır…

İlkokul öğretmenleri… Onları kim anlatabilir........

© Dikgazete.com