İnsan topluluklarının kendi kendini yönetme kabiliyeti, tarih boyunca sınırlı kalmıştır. Toplumlar, karmaşık yapıları nedeniyle daima liderlerin rehberliğine ihtiyaç duyar. Bu nedenle, tarih boyunca yönetimlerin başarısı daima liderlerin niteliğiyle şekillenmiştir.
Liderlik, anlık rahatlık yerine fedakarlık, sıkıntıya katlanma, disiplin ve özveri gerektirir. Ancak, Cumhuriyet rejimi, ideal olarak halkın seçimiyle lider belirlemeyi amaçlasa da aslında gerçek liderlerin önünü kesen bir yapı haline gelebilir. Halkın tercihi, çoğunlukla popülist vaatler sunan, anlık konforu önceleyen yöneticilerden yana olur ve uzun vadeli liderlik gerektiren zorlu süreçler gölgede kalır.
Patronsuz bir şirketin başarı elde etmesi, kaptansız bir geminin limana varması veya komutansız bir ordunun zafer kazanması mümkün........