Zor olan şey gerçek hale gelmek içindir |
İnsanın içine bir sıkışma çöktüğünde çoğu zaman bunun bir son işareti olduğunu sanır.
Oysa zorluk, bitişin değil, hakikatin kapıya dayandığının ilk titreşimidir.
Hiçbir şey kolayca gerçek olmaz; hiçbir duygu, hiçbir ilişki, hiçbir insan kendini zahmetsizce ele vermez.
Zorlanmak, özün yüzeye çıkma girişimidir sadece.
Bu yüzden neyi “bitiyor” sanıyorsak, aslında o şeyin kılıfı soyuluyordur.
Gerçeklik, önce dar gelir; sonra genişler.
Bitiyor sandığımız her yerde aslında bir şey bitmez -yalnızca- eskisi gibi kalamaz.
İnsan zorlandığında tükenmez; sadece artık taşımadığı şeyleri kaybeder.
Hakikat, daima kabuğu kırarak kendine yol açar.
Bu yüzden zorluk bizi cezalandırmaz; bize bizi gösterir.
Kolaylık, insanı oyalanmış hissettirir; zorluk ise insanı kendine çevirir.
Bu dönüşte bir utanç yoktur; bir olgunluk, bir ağırbaşlılık vardır.
Çünkü gerçekleşmek külfetsiz olmaz.
Ve işte o noktada........