Son zamanlarda kelimeler de aceleci.

Birine katlanamadığımızda “egolu” diyoruz.

Canımızı acıtan bir cümleyi kurup arkasına “iyiliğin için söyledim” ekliyoruz.

Sonra da vicdanımızı sakinleştirip yolumuza devam ediyoruz.

Oysa ego, bu kadar kolay harcanacak bir kelime değil.

Ve bu kadar rahat kullanıldığında, asıl anlamını yitiriyor.

Ego, insanın kendini sevmesi değildir.

Ego, sınır koyması da değildir.

Yüksek sesle konuşması, kendinden emin durması, hayır demesi hiç değildir.

Ego, insanın kendini koruyabilmek için başkasını ezmeye mecbur hissettiği yerde başlar.

Gerçekten egolu olan insan, çoğu zaman kendini çok seven biri gibi görünür.

Ama biraz dikkatle bakınca şunu fark edersiniz:

- Kendini seven biri, bu kadar sert savunmaz.

Egosu yüksek olan kişi, sürekli haklı olmak........

© Dikgazete.com