Cumhurbaşkanı Recep Erdoğan 23 yılda sultan olmayı bile öğrenememiş. Siz de görmüşsünüzdür, birkaç hafta önce Rize’ye gitmişti Recep Erdoğan, orada halk arasında gezerken, KPSS’de derece yapan iki öğretmen adayı ağlayarak dertlerini anlatıyor, bir türlü atanamamaktan şikayet ediyorlar. Cumhurun başkanı “Yalan konuşuyorsun” diye çıkışıyor öğretmene, “Benim partimin kapısı kimseye kapanmaz.”

Ya vatandaş, diyelim o öğretmenlerden biri cumhurbaşkanına “Yalan konuşuyorsun” derse ne olur? Diyebilir mi? Niye diyemesin? İşin bu kısmıyla ilgili değilim şimdi, Magna Carta’ya (1215) kadar inmak gerek bu mesele için.

Beni dertlendiren, şanlı tarihine bu kadar düşkün bir adamın, Recep Erdoğan’ın o tarihten hiç nasibini almamış olması, sultanlığın gereklerini hala öğrenememiş olması. Recep Erdoğan Rize’deki öğretmenlere, “Benim yerim burası değil” diyor, “Ankara’ya gelseydiniz, Bakanım…” falan diye lakırdı döküyor. Sultan, tebası neredeyse oralı olmalıdır, şikayeti nerede duyduysa duysun dikkate almak zorundadır, alır. Öyle, ‘Ben Topkapı Sarayı’nda ikamet ediyorum, oraya gel’ diyemez. Cumhurbaşkanı da vatandaşa diyemez tabii. Ama zaten bir cumhuriyette işler böyle de yürümez, sultan muamelesi yapılan birinin eteği öpülerek, ağlaşılarak adalet talep edilmez, hak talep edilmez. Neyse, uzatmayayım lafı da Recep Erdoğan’ın sultanlığı neden beceremediğini anlatayım. Bildiğin Gibi Değil – Osmanlı’da tam da bu konuda bir bölüm yazmıştım. Buyrun:

Adalet istemek için.

Padişah özellikle Cuma selamlığındayken ve ava veya sefere gider ya da dönerken veya başka bir vesileyle saraydan çıktığında, şikâyeti olanlar, haksızlığa uğradığını düşünenler, adalet isteyenler dilekçelerini (istida) verirdi. Hatta bir keresinde, III. Murad, 1591 nevruzunda deniz kenarındaki yazlık sarayına gittiğinde Galata halkı kayıklarla geldi ve “feryadlar idüp”, “dilekçeler sunup” Galata kadısından şikâyetçi oldu. Sultan dinledi ve kadıyı azletti.

Halk pek çok zaman........

© Diken