İnsansız bir yönetim biçimi, insansız siyasal sistem, insansız devlet, insansız kurum yok, henüz icat edilmedi. Konuştuğumuz her şey eninde sonunda insan üzerine.

‘Demokratik siyasal sistem’ diyoruz, çokluğun iktidarı, insanların yönetimi, insanın daha insanca yaşam mücadelesi. ‘Devlet’ diyoruz, en önemli unsuru insan. Siyasal rejimler, sosyalizm, kapitalizm, liberalizm, insanın marifeti. Faşizm, ırkçılık, ayrımcılık, nefret… ezen de ezilen de insan. Devleti, yetkilerini sınırları içinde nasıl paylaştırdığına göre ‘üniter, federal ya da bölgeli’ sıfatlarıyla tanımlıyoruz, tümünde örgütlenen, yetkileri paylaşan, yönetime katılan ya da katılamayan, insan. Bir toprakta borusu ötenlere bakıp ‘sınıflar’dan söz ediyoruz, sömüren, sömürülen, hâkim ya da mahkûm olanlar, insan.

Tarih boyunca insan evladı ne yaptıysa o oldu. Ancak Marx’ın uyardığı gibi, insan yaptığını kendi belirlediği koşullarda değil, verili-geçmişten aktarılan koşullar altında yaptı. İnsan toplumsal bir varlık, toplumsallığının ürünü. İnsanın mücadelesi, türlü aidiyetleri, inanışı vs. doğup büyüdüğü dünyanın ‘aktarılmış’ değerleriyle belirlenir. Demek ki insanı ve dahi olduğu her örgütlenme biçimini, her şeyden önce, anlamaya çalışmak gerekir.

Bir sorunu kabul edip etmemek, tanımlamak, kabul edilen sorun için sunulan önerilerin içeriği, hep söz konusu aidiyetlerle ilgili. “Kürt sorunu yok” diyenler, “Kürt sorunu var” diyenler, varlığını kabul ettiği bir sorunu tanımlarken farklı terimler kullananlar, diğerine benzemez çözümler önerenler, ayrı tornalardan çıkan insanlar.

Ben bir insanım, diğerleri gibi. Doğup büyüdüğüm çevre bana muhtelif nitelikler kazandırmış, diğer insanlar gibi. Çok sayıda aidiyetim var. Onlardan biri hiç kuşkusuz sınıfsal. Yaşamımın çeşitli aşamalarında yoksul, emekçi, küçük burjuva eğilimleri güçlü bir ‘orta halli’ oldum anladığım kadarıyla. Yıllar içinde olgunlaştırdığım bir ideolojim var. Arkadaş, eş dost çevrem genellikle bana benzediğine göre, pek çok insanın ‘insanlık halleri’nden habersiz yaşıyor olmam pek muhtemel. Bir vicdanım var ve yine diğer insanlar gibi vicdanım kendi koşullarımın,........

© Diken