Nermin hoca ve Gülşah hanım…

Son birkaç günde iki değerli kadın yaşamını yitirdi. Nermin Abadan Unat, 1921 doğumluydu. Gülşah Durbay, 1988.

Biri Atatürk devrinde, diğeri Özalcılık devrinde yetişmiş iki kadın. Bilemiyorum, ancak hiç tanışmamış olma ihtimalleri yüksek.

Nermin hoca yaşamı boyunca ülke demokrasisine, bilim yaşamına katkı sunmak için çabalayan, kadın-erkek eşitliği, kadının kamusal yaşamda hak ettiği yeri alabilmesi için emek harcayan, yazıp çizen, konuşan, anlatan bir üniversite hocası.

Gülşah hanım, Nermin hocanın bir ömür uğruna mücadele ettiği değerlerin, memlekete dair kurduğu hayallerin ete kemiğe bürünmüş hali.

Gülşah Durbay ismini ilk kez hakkındaki hoyrat ve izansız iddialara yanıt vermeye çalıştığı esnada duydum. Meğer o yanıtı hastalıkla savaşırken vermek zorunda kalmış. Sonrasında, başkanı olduğu Manisa’nın Şehzadeler Belediyesi’nin internet sayfasını takip etmeye başladım. Özgeçmişini oradan okudum. İki üniversite bitirmiş, lisansüstü eğitime başlamış. 2024 Mart seçiminde Manisa’nın ‘ilk’ kadın belediye başkanı seçilmiş. Vefatının ardından internette gördüğüm bir çocukluk fotoğrafında, ilkokul arkadaşlarıyla, üzerinde ‘Çocuk yurdun temelidir‘ yazılı bir pankart taşıyor. Tüm fotoğraflarındaki gibi mütebessim haliyle. O fotoğraf takılıp kaldı zihnimde.

Nermin Abadan Unat’ın yaşamı, yalnızca uzun değil, çok özel. Bir yaşama ne sığdırılabilirse onu yapan biri Nermin hoca. Viyana’da başlayan bir ömür. Bosnalı tüccar........

© Diken