3 Haziran 2007 Pazar günü Radikal 2’de fotoğrafsız tam sayfa bir yazı yayınlanmıştı. Fakültedeki idare ve insan hakları hukukçusu iki meslektaşla birlikte kaleme aldığımız özel yazının başlığı ‘Zana, Sadak, Doğan ve Dicle’ idi.

DEP üyesi bir grup siyasetçi 1991 seçimlerinde SHP listelerinden Meclis’e girmiş, yemin töreninde Leyla Zana üç renkli saç bandıyla çıktığı kürsüdeki yeminini Kürtçe sözcüklerle tamamlamıştı. Bu, 1990’lar Türkiye’sinin Meclis’inde herhalde ancak Zana’nın yapabileceği bir eylemdi ve ne yazık ki bedeli çok ağır oldu.

TBMM, 2 Mart 1994’te DEP’li milletvekillerinin dokunulmazlığını kaldırdı. Aynı gün gözaltına alınan milletvekilleri tutuklanarak cezaevine konuldu. Haklarında TCK’nın eski 125’nci maddesi uyarınca dava açıldı. Nihayetinde hepsine ağır hapis cezası verildi. Yargıtay bu kararı onadı (Ekim 1995).

Yıllarca cezaevinde kalan Leyla Zana, Hatip Dicle, Orhan Doğan ve Selim Sadak’ın başvurusu üzerine AİHM, başta ‘DGM’nin tarafsız ve bağımsız bir mahkeme sayılamayacağı’ olmak üzere muhtelif gerekçelerle, ‘adil yargılanma hakkının ihlal edildiğine’ hükmetti.

Her ayrıntıyı anlatmak gereksiz, söz konusu isimler 2007 erken seçiminde bir kez daha aday olmak istedi. Bizim yazımız da adaylıklarının hukuken mümkün olduğunu savunuyordu. Olamadılar. Yeri gelmişken, ola ki ‘Kürt sorunu nedir?’ sorusunun yanıtını bir türlü alamadığını düşünen varsa, Mart 1994’te TBMM’de dokunulmazlıkların kaldırılmasına ilişkin genel kurul görüşmelerinin tutanaklarını okumasını öneririm. İnternette mevcut, bir dakika içinde ulaşılabiliyor…

Leyla Zana uzun süredir aktif siyasette görünmeyen bir siyasetçi. Herhangi biri değil, Kürtlerin azımsanmayacak kesimi bakımından, cesaret edilemeyeni yapmış biri. Hal böyleyken, Kürt siyasi hareketinin simge........

© Diken