İHSAN DAĞI

İYİ Parti ‘merkez sağ’ bir parti olma iddiasına gerçeklik kazandıramadı. ‘Araf’ta kaldı; bir yandan MHP’ye dayanan kökleri merkeze yanaşmasına izin vermedi, öte yandan da MHP mirası ve kadrolarıyla merkez söylemi inandırıcı bulunmadı. Seçime giden sürecin başarısız yönetimine bir de seçim başarısızlığı eklenince, parti derin bir krize sürüklendi. Kimlik kriziyle bağlantılı varoluşsal bir kriz bu. ‘Hür ve müstakil’ vurgusuyla İYİ Parti aslında kendini arıyor.

İşbirliği yapmadan tek başına gireceği yerel seçimler İyi Parti’nin ‘varlığı’nı test edebileceği ve bulabileceği bir mecra. Yani, bir varlık ve yokluk mücadelesi ki bunu ‘savaş’ olarak niteledikleri de oldu. Kendini böylesine varoluşsal bir mücadelenin içinde bulan veya kendini buraya konumlandıran bir partinin ılımlı, merkezde ve rasyonel bir siyaset yürütmesi kolay değil. İktidar olmayı beklerken ‘makul’u oynayan bir partinin ufukta iktidar umutları kaybolduğunda sertleşmesi, radikalleşmesi ve merkezden kaçması sürpriz olmaz.

Büyüme trendine giren partiler kitleselleşmek ve yeni seçmen kitlelerine ulaşmak için merkeze daha kolay yanaşabilir. Yükseliş trendi iktidar umudunu perçinleyerek ‘kor seçmen’i tutar zaten, özgüveni güçlenen parti de daha merkezdeki seçmeni ikna etmeye çalışır.

İYİ Parti 2021-2022’de zaman zaman yüzde 20’ye yaklaşan oy desteğine ulaştığında benzer açılımlar sergilemişti. Mayıstan sonra ise koşullar çok farklı artık.

İktidar vadetmeyen ve küçülen bir partinin merkez sağ siyasette kendini konumlandırması beklenmemeli. Bu ne mümkün ne de gerçekçi. İYİ Parti’nin mevcut koşullarda merkez sağ iddiasının kaldığını sanmıyorum zaten. Parti hızla bir kimlik-ideoloji partisi haline gelecektir. Seçim barajı civarında oy alan bir partinin orada ‘merkez sağ’ bir söylemle tutunması mümkün değil.

Dolayısıyla, İYİ Parti’nin sert milliyetçi köklerine dönmesinden başka bir yolu yok. Partiler daraldıkça,........

© Diken