Prag Tiyatro Festivali’nden ayağımın tozuyla dönüp tüm gördüklerimi sizinle paylaşmaya hazırlanıyordum ki sevgili arkadaşım Genco Erkal’ın sesi kulağımın dibinde bitiverdi: “Çekya’yı bırak önce Cihangir’e bak!” Adeta buyruk veriyordu.

Evet Cihangir Atölye Sahnesi 2025 Tiyatro Eleştirmenler Birliği’nin (TEB’in) Genco Erkal Ödülü’nü almıştı. Ayrıca sahneledikleri “Ayak Bacak Fabrikası” ve “Kâtip Bartleby” oyunlarıyla sayısız ödül kazanmışlardı. Nicedir yurtdışında tiyatromuzu en başarılı biçimde temsil etmekteydiler... Ve ben onların bir oyununu hiç ama hiç izlememiştim. Haklısın Genco deyip İstanbul’a varır varmaz, topluluğun yeni oyunu “Filler ve Karıncalar”ı izlemek üzere kendimi Cihangir’de buldum.

Önce topluluk üzerine birkaç tümce: Arzu Gamze Kılınç ve Muhammet Uzuner tarafından 2017 yılında kuruldu. Bildiğimiz tiyatrolara benzemiyor. Amaç sadece oyun sergilemek değil. Burası aynı zamanda bir yaşam deneyimi ve öğrenme alanı olarak algılanıyor.

Kendilerini şöyle tanımlıyorlar. “Cihangir Atölye Sahnesi, (CAS) oyun oynama güdüsünü ve geliştirilebilir bir beceri olarak oyunculuğu merkeze alan bir tiyatro, eğitim ve yaşam alanıdır. Eğitim modeli olarak usta-çırak ilişkisini esas alırken tiyatroyu bireyin kendi potansiyelini gerçekleştirmesine olanak tanıyan bir özgürlük alanı olarak görür.”

Oyun oynama güdüsü, kolektif düşünce ve davranış, topluma ve toplumsal olaylara duyarlılık, sorgulama, araştırma, bir de neşe... Bunlar asla........

© Cumhuriyet