Bazı meslekler adeta kamuya açık algılanır. “Her müdür aynı zamanda bir psikolog olmalıdır, her genel müdür bir avukat olmalıdır, cezaevlerindeki hükümler birer avukattır” diyen çok kişi var. Bu ifadelerde psikolog ve avukat kelimeleri özensiz kullanılmakta, söz konusu iki mesleğin mensuplarına saygısızlık edilmektedir. Biraz hukuk bilmek başka bir şeydir, avukat olmak başka bir şeydir.
Kamuya açık algılanan mesleklerin başında öğretmenlik, eğitimcilik gelir. Ülkemizdeki hemen herkes kendisini eğitimci zanneder. Eğitimci olmak, sıradan, basit bir şey değildir. Fizik veya tarih bölümlerini bitirdiğiniz zaman bile hemen öğretmen olamazsınız, öğretmenlik sertifikası almanız gerekir. Böyle olduğu için de “eğitimci” sıfatını ucuzlatmamak gereklidir.
Bu konuyu niçin açtım? Geçen eylül ayında eskiden Genelkurmay başkanı ve milli savunma bakanı olan bir milletvekili okullarımızdaki eğitimin amacını kendince belirtti, “Eğitimin amacı bilgi vermek değil Allah korkusunu ve kuldan utanmayı öğretmektir” dedi. Eğitimci olmayan bir kişinin bu açıklaması eğitim bilimlerine aykırıdır, yapay zekâ eğitimin amacını ondan daha gerçekçi tanımlamaktadır. Eğitim bilimleri öğrencileri, eğitim fakülteleri öğrencileri bilimsel gerçeğe uygun tanımlar yapmaktadırlar. Milletvekili ÇEDES paralelinde bir şey söylemiştir ki ÇEDES öğretmenlik sertifikası olmayanların sınıflara girdikleri çağdışı bir uygulamadır.
Eğitimin temel amacı yukarıda belirtildiği şekilde olursa belki iyi huylu vatandaşlar yetiştirilebilir ancak basında görüldüğü üzere bu da her zaman mümkün olmamaktadır. Diyelim ki söz konusu amaçtan yola çıkarak iyi huylu vatandaşlar yetiştirdiniz, fakat ne yazık ki........