3 Kasım 2002 günü olanı, olanları aramızdan kaç kişi anımsamakta? Google’a bakıyorum ve baştan sona okuyorum, “uğursuz” bir gün! Kaderin ağlarını düğümlediği bir gün mü, yoksa yeteneksizlik ve dar görüşlülüğün tongaya bastığı gün mü? Ahmaklık ve budalalık yüzünden “Tongaya basarsın”, tuzağa düşersin, bunun adı kader olur. Kader diye bir şey yoktur ama diyalektik diye bir ŞEY vardır. Herakleitos “Aynı ırmakta iki kez yıkanılmaz” der ki bu dediği diyalektiğin ta kendisidir. Bizdekiler nereye aktığını bilmedikleri bir ırmakta durmadan çimerek bu bela ırmağında kurtuluş ararlar.

Ama biz burada durup tarih sayfalarında eşinelim biraz:

[4 Mayıs 2002’de Başbakan Bülent Ecevit’in rahatsızlanarak hastaneye kaldırılması üzerine, ilerleyen yaşının da etkisiyle görevine devam edip edemeyeceği yönünde tartışmalar başladı. Tartışmalar Demokratik Sol Parti’nin (DSP) içine de yansıdı; 8 Temmuz’da Hüsamettin Özkan’ın başbakan yardımcılığı ve DSP’den ayrılmasıyla başlayan istifa dalgasıyla temmuz ayı içinde DSP meclis grubunun sayısı yarı yarıya düştü.

Bu gelişmeler sırasında koalisyon hükümetinin ikinci büyük ortağı Milliyetçi Hareket Partisi’nin (MHP) Genel Başkanı Devlet Bahçeli, 7 Temmuz 2002 günü, partisinin Bursa il teşkilatının Keles ilçesinde düzenlediği 11. Kocayayla Türkmen Kurultayı’nda yaptığı açıklamada 3 Kasım 2002 tarihinde erken seçim yapılmasını istedi ve dediği yapıldı ama umduğunu bulamadı.

Türkiye genelinde uygulanan yüzde 10 seçim barajlı d’Hont sistemi nedeniyle, seçime katılan 18 siyasi partiden yalnızca Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) ve Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) bu barajı aşarak Meclis’e milletvekili sokmayı başardı. Oyların yüzde 34.3’ünü alarak kazandığı 363 milletvekilliği ile tek başına iktidar olan AK Parti, TBMM’nin üyelik sayısının yaklaşık yüzde 66’sını........

© Cumhuriyet