“Gerçeklerin, çoğumuzun gözünden kaçan bir yapısı var” demişti İtalyan iş dünyasının etkili isimlerinden Alessandro Profumo yakın dönemde verdiği bir söyleşide ve eklemişti:

“Unicredit gibi bir bankayı, Leonardo grubu gibi bir sanayiyi yönettim. Monte dei Paschi di Siena gibi bir bankanın tepesinde bulundum. Şunu fark ettim: Bazı dönemeçlerde, siyaset ve iktidarın açıklığından, sorumluluğundan uzak, kuytu köşelerde gölgelerin yönlendirdiği izlenimi yaratan, kolayına kavranmayan şeyler oluyor. Noktaları birleştirdiğinizde bir dizayn olduğunu anlıyorsunuz. Nasıl isimlendirirseniz isimlendirin: İlluminati, dünya derin devleti ya da masonluk. Sorun dizaynı yöneten elin ya da ellerin bilinmemesi.”

Çizme’nin en ciddi ekonomi gazetesi Il Sole 24 Ore’de Profumo gibi, Avrupa iş çevrelerinin en ağır top isimlerinden birinden gelen bu açıklamayı okuduğumda şaşırmıştım:

“Nasıl yani?” olmuştum: “Derin komploculuk iddiaları, ipleri ellerinde tuttuklarını varsaydığımız en tepedekilere mi uzandı? Demokrasilerin aydınlık yıllarında halbuki her şeyi böyle ileri geri komploya bağlayanlara tahtası eksik gözüyle bakardık.”

Ama artık karanlık zamanlarda yaşıyoruz.

Epstein skandalı yıllardır bir yeraltı nehri gibi zaman zaman gün yüzüne çıkıyor, sonra kayboluyor. Küresel manada belki gelmiş geçmiş en büyük skandal ama sınırlarını çizmek mümkün değil.

New York’lu mütevazı bir Yahudi ailesinden gelen, hayata matematik öğretmeni olarak başlayan Epstein, tam bir “yürü ya kulum” sendromu ile Wall Street’e ışınlanıyor ve acayip bir servete erişiyor.

New York’ta malikâneler, Karayipler’de adalar, jetler,........

© Cumhuriyet