1989 baharıydı. Cumhuriyet gazetesinin İzmir bürosu haber şefliğinde dördüncü yıla girmiştim. İstanbul’dan, üzerinde “Cumhuriyet 65 yaşında” yazılı porselen bardaklar geldi. Tüm çalışanlar birer tane aldık.
Sonu 0 ve 5’le biten yıllarda kuruluş yıldönümünün dışa açık kutlandığını o yıl yaşadım.
1985 sonuna doğru sevgili Celal Başlangıç, Adana’ya temsilci olarak gitti; onun İzmir’deki sorumluluğunu Milliyet’ten ayrılıp ben üstlendim. Ah sevgili Celal! Erken oldu... “Yaşadım” diyerek yaşama veda ettin.
O yıllar genç gazetecilerin özlemi Uğur Mumcu olmaktı. Yazları Ayvalık’a gelen Uğur Mumcu’nun bazı günler yazılarını telefonla, Erika daktilomla alışım hâlâ kulaklarımdadır.
13.00 haberlerini dinlemeden öğle yemeğine çıkmaz, 19.00 haberlerini dinlemeden gazeteden ayrılmazdım.
65 yaş bardağını bir anıt gibi saklarken dileğim şuydu:
100. yılı görsem!
***
Yıllar sıcak haberler gibi akıp gitti. İzmir’den Ankara haber müdürlüğüne, oradan İstanbul haber merkezi müdürlüğüne, 1993’te Ankara temsilciliğine ve yazarlığa...
12 Eylül karabasanının silinme süreci, Soğuk Savaş’ın bitimi, Körfez Savaşları, terörle mücadele, aydın kıyımları, koalisyonlar, gerilimler,........