Suriye’de her şey çok hızlı oldu. Zaferin bu kadar çabuk gerçekleşeceğine kendileri de şaşırdılar. Bu kadar hızla zafere ulaşmak, Emevi Camisi’nin haziresinde yatan Selahaddin Eyyubi’ye bile nasip olmamıştır. Olamazdı da zaten. Zira o dönemde Eyyubi’nin arkasında bugünkü gibi silah, lojistik, istihbarat ve mali yardım yapacak emperyal güçler yoktu.
BM’nin terör örgütleri listesinde yer alan HTŞ’nin zaferinden Suriye’deki muhaliflerden ziyade Türkiye’deki yandaşların başı döndü. Zafer sarhoşluğundan gelecekte bizi ve bölgeyi ne tür tehlikeler beklediğini sorgulayacak durumda değiller. HTŞ’yi özgürlük savaşçıları olarak cilalama, imajmaker’lık yapma çabaları şimdilik bu konuya yoğunlaşmalarına engel. Hele bir ayılsınlar sonra bu konuya kafa yorarlar belki. Hele durun HTŞ zaferinin bir kırkı çıksın görelim. İn midir cin mi?
Bizimkilere “Size ne oldu da bu kadar sevindirik oldunuz” diye sorulduğunda aldığımız ilk cevap:
- Esad diktatörlüğüne son verildi ya daha ne olsun?
Eh! Haklılar valla. Ortadoğu’da Suriye dışında kalan diğer ülkeler demokrasi ile yönetiliyor ya... Demokrasiye geçmeyen bir tek Suriye kalmıştı, HTŞ’nin “devrim”iyle o da tamamlandı şükür. Zaten HTŞ de insan hak ve hürriyetlerine çok bağlı bir sivil inisiyatif. Eminiz ki Suriye’de........