Ülkemizde siyasi cinayet kültürü (!?) maalesef yaygındır. Ama bu kültürün son örneği olan Sinan Ateş cinayeti öncekilerden bir noktada çok farklı bir gelişmeyle karşımıza çıktı. Bu da cinayetin işleniş şeklinden veya bu suçun işlenmesi için kullanılan örgütten değil, Sinan Ateş’in ailesi bireylerinin, “cinayetin aydınlanması” için verdikleri mücadeleden kaynaklandı.
Çoğumuzun hafızasında bu tür cinayetlerin örnekleri vardır. Ama maktullerden hiçbirinin eşi, annesi, kız kardeşi, mücadeleyi Sinan Ateş’inki kadar azimle üstlenmedi. Onlar kadar kamuoyuna hitap etmedi ve hiçbiri Ayşe Ateş gibi “bir dişi kaplan” azmiyle hedeflediklerini sıkıştırmadı. Hiçbiri kendi yakınını öldürenlerin ortaya çıkarılması için siyasi parti liderlerini tek tek dolaşmadı. Ve hiçbiri eşinin hakkını korumak için ülkenin cumhurbaşkanına çıkıp destek istemedi.
Bunu o aileler istemediği veya beceremedikleri için yapmadılar.
O dönemlerin hiçbirinde yargı, bugünkü kadar siyasi baskıya açık........