Gazze’den gelen haberlerde bir ateşkes kelimesi dolaşıyor. Ne kadar yorgun, ne kadar eksik bir kelime... Çünkü “ateşkes” demek, sadece silahların susması değil; çocukların yeniden gülmeyi öğrenmesi, annelerin biraz olsun uyuyabilmesi, bir şehrin yeniden nefes alabilmesi demek. Ama Gazze’de bu “suskunluk”, hâlâ barış kadar narin bir şey. Her an bozulabilecek, her an kanla yeniden boyanabilecek kadar kırılgan.

Bir savaşın ortasında doğmak… Ne garip bir kader bu. Çocuklar, renkleri tanımadan kanı görüyor.........

© CNN Türk