Suriye ile kapsamlı bir uzlaşma/anlaşma için oluşan olumlu konjonktürü mutlaka iyi kullanmak gerekir. Bir önceki yazımda bahsettiğim gibi, Esat ve Erdoğan tarafından verilen uzlaşmacı mesajlar Şanghay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ) toplantısı sırasında Putin’le görüşen Erdoğan tarafından yeniden teyit edildi. Bundan sonra izlenecek yöntem ve uzlaşmanın içeriğinin nasıl oluşacağı çok önemli.
Öncelikle Suriye’nin kuzeyinde Türk sivil personeline saldırılar düzenleyen grupların veya Türkiye içerisindeki Suriyeliler üzerinden tahrikler yapabilecek grupların bu süreci bırakın durdurmasına, zarar vermesine bile izin vermemek gerekir. Türkiye-Suriye barış ve uzlaşma treni kalkmıştır ve bu treni durdurmak için provokasyonlar yapabilecek gruplar olsa olsa trenin altında kalırlar; ama treni durduramazlar. Bunun açık bir şekilde gösterilmesi ve hissettirilmesi sürecin sağlıklı ilerlemesi açısından fevkalade önemli.
Haberler doğruysa Türkiye ve Suriye heyetleri Irak hükümetinin arabuluculuğunda Bağdat’ta bir araya gelerek görüşmelere başlayacakmış. Fakat bu heyetlerin sorunları tek tek ele alarak uzlaşması beklenecek olunursa hem büyük zaman kaybı oluşabilir hem de toplumda Suriye ile barış konusunda ortaya çıkan olumlu hava dağılabilir. Bu tür uzun soluklu kavgalı/düşmanca ilişkilerin ardından bürokrasinin kendi aralarında hemen her konuda uzlaşarak liderlerin el sıkışacağı ortamı hazırlamalarını beklemek bir yöntemdir; ama çok iyi ve başarılı bir yöntem olmayabilir. Konuların hayati nitelikte bulunması ve sonuçta nihai kararların siyasi liderler tarafından alınacak olması liderler diplomasinin daha iyi bir yöntem olabileceğine işaret ediyor.
Liderler diplomasisi Suudi Arabistan, BAE ve özellikle Mısır ile siyasi sorunların hızla aşılması konusunda çok olumlu sonuçlar verdi. Belki çok kişi farkında değil ama........