Kıbrıs Barış harekatının 50. yıldönümünü kutluyoruz. Ada, 50 yıldan beri fiili olarak Rumlar ve Türkler arasında bölünmüş durumdadır. Her iki tarafın da kendi devleti var; ancak 50 yıldan beri Batı sadece güneyde Rumların kurmuş olduğu Kıbrıs Cumhuriyeti’ni meşru Kıbrıs hükümeti olarak tanıyor ve Rumların tüm ada üzerindeki egemenliğini kabul ediyor. Buna karşı kuzeydeki Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni yok sayıyor ve buradaki halkı azınlık veya cemaat olarak adlandırarak haklarını bağımsızlıklarını ve egemenliklerini gasp ediyor.
Maalesef Kıbrıs sorunu da tıpkı Keşmir, Filistin ve Tayvan sorunları gibi emperyalizmin bir sonucudur. Keşmir, Filistin ve Kıbrıs sorunları İngiliz emperyalizminin bir mirasıysa Tayvan sorunu da Amerikan emperyalizminin bir sonucu olarak önümüzde durmaktadır. ABD, kendi çıkarları açısından Tayvan’ı ve Kıbrıs’ı batmayan uçak gemileri olarak görmektedir ve bu nedenle bu iki adaya huzur gelmesini istememektedir.
Kıbrıs’ta 50 yıldan beri çözüm adına atılan adımların hiçbiri sonuçlandırılamadı. Türkiye, uzun süre çözüm olarak eskisi gibi iki halkın eşit haklara sahip olduğu bir federal devleti hep savundu. Lakin Rumlar hiçbir zaman Türklerle eşit şartlarda bir federal devlete sıcak bakmadıkları gibi Kıbrıslı Türkleri kendilerine eşit ve muhatap olarak görmediklerini de hep belirttiler. Rumlara göre Kıbrıslı Türkler olsa olsa ancak azınlık ya da cemaat olabilirlerdi. Eğer Rumların verdiği bu statüyü Türkler kabul ederse zaten yeni bir devlete gerek yok. Mevcut Rum yönetiminin egemenliği altına girerek Kıbrıs Cumhuriyeti’nin bir parçası haline gelerek hayatlarını sürdürmeleri isteniyordu. Ne ilginçtir ki, günümüzde bazıları, sırf Avrupa Birliği (AB) vatandaşı oluruz hayaliyle bu teze destek veriyorlar. Oysa, Yunanistan’da Batı Trakya’da azınlık ve Müslüman cemaat olarak nitelendirilen Türkler kendi dillerinde eğitim yapamıyorlar. Türklükleri yok........