1977-1981 yılları arasında ABD’de başkan olan Carter, Aralık 1977’de İran’ı “Fırtınalı bir denizde istikrar adası” olarak nitelemişti. 1978 Ağustos’unda, ABD Merkezi İstihbarat Örgütü (CIA) tarafından Beyaz Saray’a verilen raporda, İran’da bir devrim olasılığının bulunmadığı yazılıyordu. Ancak, birkaç hafta içerisinde sokak gösterileri başladı. İran Şah’ı Rıza Pehlevi, Ocak 1979’da ülkeyi terk ederek Mısır’a gitti.
Paris’te sürgünde bulunan Ayetullah Humeyni, 1 Şubat 1979’da İran’a döndü. Yaşlı bir mollanın iktidarı ele geçirerek İran’ı bir İslam Cumhuriyetine dönüştürebileceğine CIA içinde ihtimal veren yok gibiydi. (1)
Humeyni’nin yönetimi devralacağını hisseden bazı uyanık devlet görevlileri ve özellikle iş adamları önce servetlerini yurt dışına transfer etmiş, sonra da kendileri kaçmışlardı. Kaçamayanlara gelince, haftalar ve aylar içerisinde, aralarında eski başbakan, bakanlar, generaller ve üst düzey bürokratların da olduğu yüzlerce kişi binaların damlarında kurşunlanarak idam edildiler. Bu kişilerin kanlar içinde yerde yatan bedenlerinin fotoğrafları, gazetelerde günlerce çarşaf çarşaf sergilendi. Devrim acımasız, fotoğraflar ise iğrençti. (2) 1979’da İran için ABD, “Şeytan ve Düşman” olmuştu. ABD’nin Ortadoğu’daki en büyük kaybı ise İran’dı.
***
1979’dan 22 yıl sonra, Eylül 2001’de ABD Savunma Bakanlığı (Pentagon) yedi ülkenin dağıtılmasını emreden bir belge üzerinde çalışıyordu. Irak’la başlayıp, Suriye, Lübnan, Libya, Somali ve Sudan’la devam edip İran’la bitecek yedi ülkenin parçalanmasını anlatan bir belge… Altı ülke parçalandı, dağıtıldı… Yedinci ülke İran… ABD, sırayı izliyor, sıra İran’da… Sonra, Türkiye’de…
ABD ve İsrail, İran’ının siyasi rejimini değiştirmek için birkaç kez prova yaptılar. Fakat başarılı olamadılar. Eylül 2022’de İran’da en büyük gösteri hareketleri başladı. Tahran'da, 13 Eylül 2022’de "ahlak polisi" tarafından gözaltına alındıktan sonra, komaya girerek hastaneye kaldırılan 22 yaşındaki Mahsa Emini'nin 16 Eylül 2022’de yaşamını yitirmesi........