Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın söylediğine göre 2026 reform yılı olacakmış! Bu söz, Türk siyasetinde çoktan içi boşaltılmış bir kavramın “Alın, ne hoşunuza gidecekse içini onunla doldurun” demekten başka bir anlam taşımıyor. Neyi reform edecekmiş? Mesela gelir dağılımındaki bozulmayı mı çözecek? Açlık sınırının altındaki asgari ücreti nereye kadar yükseltecek? “Reform” kelimesini herkes kendi beklentisiyle duyabilir ama sonunda halkın yoksullaşmasına yol açar. Sanayici “reform” deyince vergi indirimlerini, teşvikleri anlar; yabancı sermaye daha fazla imtiyaz bekler; emekçiler ise belki bu kez haklarının korunacağı umuduna kapılır. Ama sonuç hep aynı olur: iktidarın sahip olduğu iktisadi bakış açısıyla reform, geniş halk kesimleri için hak kaybı, güvencesizlik ve yoksullaşmadan başka bir şey doğurmaz.

Buradaki asıl çelişki ise Erdoğan’ın bu sözleri bir ‘yeni başlangıç’ gibi dile getirmesi. Oysa kendisi 23 yıldır iktidarda. Bir çeyrek yüzyıldır ülkeyi yöneten bir kişinin hâlâ “Büyük dönüşüm başlatacağız” demesi, aslında kendi geçmişinin başarısızlığını ilan etmekten başka bir şey değildir. Eğer Türkiye ekonomisinde yapısal dönüşümler yapılacak idiyse, bunun için fazlasıyla zamanı vardı. Tarım mı ayağa kaldırıldı? Hayır, çiftçi borca mahkûm edilip ithalata bağımlı hale getirildi. Sanayi........

© Birgün