Arda Tonbul, kafası saç büküm makinesine sıkışarak 14 yaşında hayattan koparıldı. Sedat Kurt, çalıştırıldığı inşaatta kalıp çökmesi sonucu enkaz altında kalarak 15 yaşında yaşamını yitirdi. Alperen Uygun 16 yaşındaydı, çalıştığı şantiyede asansör boşluğuna düşerek öldü. Şanlıurfa’da 15 yaşındaki Muhammet Kendirci kompresörle işkence edilerek katledildi. Konya’nın Karapınar

ilçesinde, kuyu açmak için yapılan sondaj çalışması sırasında 16 yaşındaki Eren Dağ elektrik akımına kapıldı ve hayatını kaybetti. Artık aramızda değiller. Ve isimlerini hiç öğrenemediğimiz yüzlerce çocuk da öyle…

Acı tablo bu kadar açıkken Milli Eğitim Bakanlığı, İstanbul’da “Türkiye Yüzyılı Mesleki ve Teknik Eğitim Zirvesi” düzenledi. MESEM’i aklamak için yapılan bu zirveyi “Çocukların kanı elinizde” diyerek protesto eden Türkiye İşçi Partisi Üyesi 17 öğrenci yaka paça gözaltına alındı, 16’sı ifadeleri dahi alınmadan tutuklandı. MESEM programını “MESEM çocuk katilidir” diyerek protesto eden öğretmenler ise ters kelepçeyle gözaltına alındı. Öğretmenlere ve öğrencilere zulmedenler, çocukların ölümü karşısında susuyor. Çünkü bu düzen protesto edenleri değil, ölü çocukların hesabını soranları tehlikeli görüyor.

MESEM düzeninin bilançosu ağırdır, kanlıdır. Bu sistem, çocuk işçiliğinin yasal kılıfı hâline getirilmiştir. MESEM kapsamında okuldan koparılan çocuklar, denetlenmeyen ve güvencesiz alanlarda ucuz işgücü olarak........

© Birgün