Madde (uyuşturucu) kullanımı ve bağımlılığı dünyada olduğu gibi Türkiye’de de “çığ gibi” büyüyor. Bu bağımlılığın insanlarda neden olduğu yıkıma artık sadece ruh sağlığı çalışanları değil herkes tanık oluyor.

Madde bağımlılığı ile suç arasında dolaysız bir bağlantı da var. Üretim, dağıtım ve satış sürecinin yasa dışı olması, bu ilişkinin en önemli nedeni olarak gösteriliyor. Bu yüzden de bağımlılık yapıcı maddelerin, en azından bazılarının, kullanım ve satışının serbest olması gerektiğini savunanlar da var. Tartışmalı bir konu. Çünkü bu yasa dışılıktan en büyük geliri çoğunlukla “yasal kurumlar” elde ediyor. Kimi zaman Afganistan örneğinde olduğu gibi bir devletin ana gelir kaynağı tam da bu olduğu, ama asıl olarak, başta ABD olmak üzere, emperyalist devletler yasa dışı madde ticaretinden elde edilen geliri örtülü operasyonlarda kullandıkları için. Bu ilişkiyi karatmanın en kolay yolu ise madde bağımlılığını “bireyin sorunu” olarak tanımlamak ve kullanıcıları suçlamak. Bataklığı kurutmak yerine sineklerle mücadele etmek benzetmesi yanıltıcı olabilir bu ilişki için. Çünkü çoğu “devlet” bizatihi bataklıktan beslendiği için kendi kaynağını kurutmaya hemen hiçbiri yanaşmıyor.

Devletler bağımlılıkla mücadele adı altında kullanıcılarla uğraşırken sadece “zevahiri kurtarmıyorlar”. Kapitalist bir devletin madde bağımlılığı sorununu çözmeye değil kronikleştirmeye ihtiyacı vardır. Hem ciddi bir kayıt dışı gelir elde ederek kendi yasa dışı faaliyetlerini finanse eder, hem sokakların güvensiz ve tehlikeli hale gelmesiyle kendi otoriter denetim mekanizmalarını halkın gözünde meşrulaştırır, hem de denetim, cezalandırma uygulamalarıyla “bireysel hakların” askıya alınmasının önünü açar.

Söz konusu madde kullanımı olduğunda, hatta gündemdeki “ünlülere operasyon” olayında olduğu gibi kullanım şüphesi doğduğu anda bile, bireyler artık kendi birey olma haklarından, özel hayatın........

© Birgün