Geçtiğimiz hafta İngiltere’nin ardından dün de Fransa’da seçim sonuçlarında aşırı sağın geriletilmesi ile haritaların rengi değişti. Kemer sıkma politikaları ve yaşam standartlarındaki çöküşle karşı karşıya her iki ülke de mevcut iktidarlara son verdi. İngiltere 14 yıllık Tory iktidarlığına son verdi. İşçi Partisi parlamentoda çoğunluğu sağladı. Fransa liberal merkez iktidara son verirken aşırı sağın yükselişine dur dedi.
Şüphesiz ki her iki seçim de sol açısından farklı anlamlar taşıyor. Örneğin İngiltere’de sonuçlara hem rakamsal olarak hem de programatik olarak bakıldığında İşçi Partisi liderliğini sol açısından bir başarı olarak nitelemek mümkün değil. Parti yüzde 34 oyla yüzde 65 sandalye kazandı. Oyları, 1930’dan bu yana en düşük seviye olarak karşımıza çıkan önceki seçimlere göre sadece yüzde 1,8’lik bir artış gösterdi. Bu bakımdan seçimler öncelikle İşçi Partisi’ne yönelik bir değişim çağrısının ifadesi oldu. Keir Starmer liderliğinde İşçi Partisi Tory’lere muhalefet etmekten ziyade, Tory’lere alternatif olmaya çalışır durumdaydı.
∗∗∗
Ancak bu seçimlerde her iki kanada da uzak seçmenin yeni arayışları belirleyici rol oynadı. Bağımsız adaylıklarda, özellikle de Filistin yanlısı adaylar başarı kazandı. Yeşil Parti parlamentoda 4........