Sevgili arkadaşım,

Keşke isimlerinizle seslenebilseydim, ama o kadar çoksunuz ki! Kiminiz aylardır duvarların arkasında, kiminiz yıllardır. Gün hesabıyla, binler oldu!

Ne yaptınız, bu ülkenin iyiliğini istemekten başka? Siz neden içeride, biz neden dışarıda? Dışarısı mı daha boğucu şimdi, içerisi mi?

Doğruyu söyleyenler cezaevinin kapısına götürülüp getiriliyorlar, işte en son Barış. Ülke cezaevi, sınırlar da duvar, buradan dışarı çıkamazsınız diyorlar!

Bunları bizden de iyi biliyorsunuz zaten. İçeriden dışarıya, biraz da yukarıdan bakarak her şeyi, daha bütünlüklü ve daha net görüyorsunuz.

Ben de içeride mektup almanın kıymetini bilirim, içeride birileriyle dertleşebilmenin. 2025 biterken, son köşeler size yazılmış mektup olsun, dertleşelim istedim.

Biliyorsunuz; içeride sevinç çığlıkları atıldı geçende, kapılar önünde davullar çalındı, çalınıyor. Serbest kalacak 50 bin mahpus ve yakınları… Güya bir eşitsizlik giderildi! Hapishane görmüş biri olarak, onların sevinçlerine de bir şey demek istemiyorum şimdi.

Ama sizlerin yaşadığı eşitsizliğe, suçunuz cinayet, hırsızlık vb. olmadığı için içeride kalmanıza, üstelik de kiminiz ağır hastayken, iki çift laf edilmeli: Bunlar da geçer!

Ama öyle........

© Birgün