6331 Sayılı İş Sağlığı ve İş Güvenliği Kanunu ile işyerlerine iş güvenliği uzmanı ve/veya Ortak Sağlık ve Güvenlik Birimi (OSGB) ile çalışma zorunluluğu getirilmişti.

Ne yazık ki bu yasal düzenleme, Türkiye’yi iş cinayetlerinde Avrupa birincisi, dünyada ise üçüncü sıraya taşıyan kötü istatistikleri değiştiremedi.

Kağıt üzerinde işçi sağlığı ve iş güvenliği altyapısı hızla büyüdü: 2024 sonunda yaklaşık 2.570 yetkili OSGB / Çalışan Sağlığı ve İş Güvenliği Merkezi (ÇASMER) / Teknik Servis ve Muayene Birimi (TSMB) bulunuyordu; sertifikalı iş güvenliği uzmanları ve işyeri hekimlerinin sayısı 145 bin civarındaydı.

2025 Ekim itibarıyla işçi sağlığı ve iş güvenliği hizmeti alan işyeri sayısı 773.000’e yükseldi; ayrıca 2025’te yaklaşık 1.000 OSGB denetlendi ve bu OSGB’lerin hizmet verdiği 3.000 işyerine rehberlik faaliyeti sağlandı.

Buna rağmen iş cinayetleri tavan yaptı. Bu gerçek, niceliksel büyümenin sahadaki güvenliği garanti edemediğini bir kez daha gösteriyor.

Resmî veriler niceliksel artışı net biçimde ortaya koyuyor; OSGB/ÇASMER/TSMB sayısı, uzman/hekim sayısı, hizmet alan işyeri sayısı yükseliyor. Ama bu artış sahadaki işçi sağlığı ve güvenliğini sağlamada yetersiz kalıyor.

Denetim mekanizmaları formaliteye dönüşmüş; bir uzman aynı anda onlarca işyerine bakıyor, risk analizleri ve raporlamalar “kağıt işi” hâline geliyor. Bu durum, “belge fazlalığı = güvenlik” eşleşmesinin ne kadar yanıltıcı olabileceğini gösteriyor.

Diğer taraftan sahada ölümler, acılar........

© Birgün