Eğer teknolojiyi yakından takip ediyorsanız her gün yenisi çıkan yapay zekâ temelli uygulamalara yetişmekte güçlük çekiyor olmalısınız. Teknolojiye biraz mesafeliyseniz bile çevrenizde yazı, görsel, video üretimlerini yapay zekâyla yaptığını, hatta ChatGPT’yle dertleştiğini anlatan birileri olabilir. İnternet kullanım alışkanlıklarımız değişiyor, yapay zekâ hayatımızın her alanına sızıyor.

Şirketler kullanıcıları ürünlerine bağlamak, yatırımcılar da koydukları paranın rekor kârlar getirmesi için kıyasıya mücadele ediyor. Yapay zekâya yönelik yatırımlar, küresel ekonominin yönünü belirleyen ölçekte.

Birleşmiş Milletler, bugün dünyada 300 milyon insanın açlıkla mücadele ettiğini ve yıllık 93 milyar dolarlık harcamayla bu sorunun çözüleceğini açıklamıştı. Bu miktar, teknoloji devlerinin yıllık yapay zekâ yatırımlarının yalnızca üçte biri. Meta, Alphabet, Microsoft ve Amazon’un, sadece bu yılki yatırım miktarının 375 milyar dolara ulaşması bekleniyor.

Şirketler ilk nükleer bombanın üretildiği Manhattan Projesi’nin on katını ve NASA’nın aya insan göndermek için yıllarca para akıttığı Apollo Programı’ndan fazlasını bir yılda veri merkezleri ve çiplere yatırdılar. ABD’nin 500 milyar dolarlık veri merkezi hamlesine OpenAI ve Oracle gibi şirketlerin dahil olduğunu düşününce toplam rakam daha da büyüyor. Uluslararası finans kuruluşu Citigroup, 2030’a kadar veri merkezlerine yapılan yatırımın 2,8 trilyon dolara yaklaşacağı öngörüsünde bulunuyor.

Bu tablo, yapay zekâya yönelen para akışının reel ekonomik karşılığı olup olmadığı sorusunu gündeme getiriyor. Bir yanda trilyon dolarlara koşan yatırımlar, diğer yanda “acaba yeni bir balon mu?” tedirginliği var.

“Dot-com balonu” ifadesi, 1990’ların sonu ile 2000’lerin başıında yaşanan bir krizi anlatır. İnternetin yeni yaygınlaştığı bu yıllarda, “.com” (İngilizce dot com)........

© Birgün