Hayatın değeri genellikle geriye dönüp bakıldığında anlaşılır, ki bu filmlerden ve romanlardan aşina olduğumuz bir gerçektir. Kendi içsel hesaplaşmalarımızda ve dünyayla ilişkilerimizde bir otobiyografik değerlendirme yaparız: Değer miydi? Buna değdi mi? Her şeyi aynı şekilde yapar mıydım? Bu tür soruları ileriye değil, bugüne ve geleceğe odaklayarak ele almak daha mantıklıdır. Bu yaklaşım, ileride pişmanlık duygularıyla karşılaşmamak için önemlidir.
Hayatın gerçekten yaşanmaya değer kılan şeyin ne olduğunu net olarak anlayan herkes, en azından "Keşke şöyle yapmış olsaydım..." diye melankolik dileklerle boğuşmaktan biraz daha uzak olacaktır. Ayrıca, günümüzde geleneksel bağlanma sistemlerinin (din, millet, aile) etkisinin azaldığı bir dönemde, kişisel anlam arayışları daha da belirgin hale gelmiştir. Sabahları uyanmaya, hayatın zorluklarıyla başa çıkmaya değer kılan şey nedir? Zor zamanlarda bile bize istikrar sağlayan tam olarak nedir? Ve en önemlisi, gerçekten anlamlı olan nedir?
Bütün o bakışlar, beklentiler ve etrafınızdaki insanların sizi olduğunuz gibi görmeyip başka bir rolün içine sokmaya çalışması... Kendinize şu soruyu sormadan edemezsiniz: Bugün gerçekten ben miydim? "Ben" kelimesi birden kulaklarınıza garip gelir ve bir tür sıkışma hissi........