Geçen hafta metroda seyahat ederken yanımdaki iki arkadaşın konuşmaları beni gerçekten ilgilendirdi. Onlar konuşurken, biri diğerine "büyüleyici" kelimesini kullandı. Bu kelime, konuşmalarının geri kalanından ayrı bir şekilde duruyordu ve bunun nedenini iki açıdan doğru buluyorum.
Öncelikle, pek çok kelimenin düzenli kullanımı zamanla azalır ve bazıları unutulup gider. "Büyüleyici" de bu durumdan nasibini almış gibi görünüyor. Dilin ekonomisi dediğimiz bu durumda, bazı kelimeler diğerlerinin yerini alır. Bu yüzden bir kelimenin geçerliliği, kullanıcıların büyük bir kısmının ona anlam yüklediği sürece devam eder. "Büyüleyici" için de böyle bir durumun geçerli olup olmadığını tam olarak bilemiyorum. Ancak son zamanlarda bir hastanede de gözlemlediğim bir olayı hatırlıyorum: Bir çocuğun annesi, ona telefonunu kapatmasını söylediğinde çocuk hemen itaat etti ve bu durum bana "büyüleyici" kelimesinin nazik, arkadaş canlısı bir anlam taşıdığını hatırlattı. Ancak maalesef, bu tür nazik davranışlar istisna değil, kural gibi görünüyor. Bu nedenle, kelimenin alaycı anlamlarının dışında günlük hayatımızda gerçekten ne kadar kullanışlı olduğunu düşünmeden de edemiyorum.
Diğer bir açıdan bakarsak, kelimenin bu durumda olumlu bir şekilde........