Ekonomi biliminin gerçek tarifi “üretme ve üretileni bölüşme yöntemleri bilimidir.” Üretenler, bir önceki yazıda anlattığımız gibi halk sınıflarıdır: İşçi, çiftçi, sanayici ve tüccar. Bu sınıflar üretime katkıda bulundukları ölçüde tarih tekerleğini ileriye doğru döndürürler. Tarih tekerleğinin önünde engel olan sınıflar ise devrimler ile tasfiye edilir. Tarih boyunca köleci Yunan ve Roma hakim sınıfları, feodal Avrupa derebeyleri ve Doğu imparatorlukları tasfiye edilen bu sınıflardandır.
Bugün tarihin önündeki engel emperyalist-kapitalist sınıflardır. Onun için yeni çağda, özellikle 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren gerici sınıflar (tüm burjuva sınıflar değil) emperyalizmin temsilcisi olan sınıflardır. Özellikle gelişmekte olan ülkeler burjuvazisi, hala üretken ve tarihin tekerleğinin dönmesine engel değil, üretici güçlerin gelişmesine yani tarih tekerleğinin ileriye doğru dönmesine destek olan sınıflar kapsamındadır ve halk sınıfları arasında yer alırlar.
Buradaki soru şu: Sanayici, tüccar ve çiftçinin üretimini artırması için gereken desteği teşvikler, ucuz girdiler vs. ile sağladık. Peki dördüncü üretici sınıf olan emekçinin üretimi artırma konusunda görevi nedir?
Biz diğer üç üretici sınıfı desteklemek için verimliliği artırmayı esas aldık. Sağlanan her teşvik, sağlanan her ucuz girdi aslında rahat üretim........