Mülkiyet ilişkilerine ve üretim araçlarına müdahale, devrimle veya karşı devrimle sonuçlanabilir. Devrim, eskinin sömürü sistemini ortadan kaldırarak ilerleyebilir.

Karşı devrimin ayakta kalma şansı ise, mevcutun daha gerisindeki bir sömürü biçimiyle olabilir. Yeni bir toplumun doğması, ancak bir öncekinin üretim biçiminden kat be kat üstün ve ileri olmasıyla mümkündür.

Yaşadığımız zaman diliminde, tarihte örneği olmayan bir sınıfın müdahalesiyle karşı karşıyayız. Müdahalenin “ileri ve geri” unsurları da dikkate alınmalı. Birazdan izah etmeye çalışacağız.

Birincisi; teknolojiye ‘öncülük’ eden sınıf, içinde bulunduğumuz çağın “dijital devrimiyle” aynı anda insan, doğa ve teknolojiyi kıtalararasında birbirine bağlıyor. Zaman ve mekandan bağımsız herkese, her an, her yerden, her şeye erişebilme ‘üstünlüğünü’ sağlıyor.

Tarihteki dönüm noktaları ise tek merkezliydi. Tarım, sanayi ve kültür devrimleri kıta merkezli çıkışlarıyla, uzun süreçler sonucu dünyayla bağ kurabilmişlerdir. Uygarlık da insanlık tarihinin dönüm noktalarında yer değiştirebilmiştir.

İkincisi; yeni müdahalenin geleneksel kapitalist toplumun çözülebileceği sinyalini veriyor. Sanayi Devrimi’nin ürünü olan kapitalist toplumun merkezinde, analog teknoloji yer alıyordu.

Arkada kalan 250 yıldan sonra, kapitalist analog yapıdan doğan dijital teknoloji, sistemin merkeziyle yer değiştiriyor ve Yapay Zeka’nın sıçramasıyla, kapitalizmin toplumsal üretim biçimini adım adım geride bırakıyor. Teknolojiye “öncülük” eden sınıfın uygulamaları, kapitalist üretim biçimi sonrası döneme, yol açıyor.

“Sosyalist Dijital Toplum” adlı kitap çalışmamızda 21. yüzyılın üretim ilişkilerini analiz ederek, kapitalizm sonrası aşamaya dikkat çekiyoruz.

Geleneksel serbest piyasa, rekabet, kâr ve özel mülkiyet gibi ‘değerlerin’, özelliğini yitirdiğini görüyoruz.

Üretim ilişkilerinde teknoloji temelli büyük değişimi ve beraberinde getirdiği yeni sömürü sistemini ayrıca saptıyoruz.

Eski dünyadan yeni dünyaya, analogdan dijitale ve fizikiden sanala........

© Aydınlık