Bir çocuk büyürken yalnızca boyu uzamaz; kelimeler de uzar, anılar da… Ve en çok da annenin sesi. Evde yankılanan bir cümle, yıllar sonra yetişkinliğin en sessiz anında içimizde yeniden konuşur. Kimimiz hâlâ bir iş başvurusu öncesi “ya yapamazsam” diye düşünürken, kimimiz sırf bir övgü duymak için kendini tüketir. Nedeni bazen çok basittir: O ses bizim iç sesimiz değildi annemizin eski bir cümlesi, büyüyüp benliğimize yerleşmiştir.

Anneler, farkında olmadan çocuklarının zihnine tohumlar eker.

“Sen güçlüsün” diyen bir anne, yıllar sonra karşısına çıkan her zorlukla savaşabilen bir yetişkin yetiştirir.

Ama “Sen zaten beceremezsin” diyen bir anne, çocuğuna kendi potansiyelinin........

© Anayurt