Beşiktaş bu sezon “büyük maç” denildiğinde önce iyi başlıyor, sonra hikayenin kontrolünü elinden kaçırıyor. Galatasaray deplasmanında 12. dakikada Abraham’la öne geçiyorsun; rakip 10 kişi kalıyor ama maç 1-1 bitiyor. Dolmabahçe’de Fenerbahçe’ye karşı 2-0’ı buluyorsun, tabelayı büyütmek yerine geri çekiliyorsun ve 3-2 kaybediyorsun. Trabzon’da 3-1’e kadar getiriyorsun, yine bitiremiyorsun: 3-3. Bu üç maçın ortak cümlesi şu: Beşiktaş golü buluyor, avantajı yakalıyor, ama avantajı “oyuna” çeviremiyor. Skor önde olunca oyunu öldürmekle oyunu sürdürmek arasındaki o ince çizgide her defasında yanlış tarafa düşüyor.

İşin can acıtan tarafı, bu bir “tesadüf” değil, sezonun resmi. Beşiktaş 13 maçın 10’unda öne geçmiş; 5’ini kazanmış, 5’inde öne geçmesine rağmen üstünlüğünü koruyamamış. Bu 5 maçta gelen 3 beraberlik ve 2 yenilgi, toplamda 12 puanlık kayıp demek. Zirve yarışında 12 puanın ne anlama geldiğini anlatmaya gerek var mı? Şampiyonluk dediğin şey zaten büyük........

© Anayurt