Bir ülkede bir insan kirada oturuyorsa,

bir de çocuğu okul çağına geldiyse;

okul masrafı, harçlık, servis parası,

mutfak gideri,

elektrik, su, doğalgaz derken

ayda bir kez bile et, süt gibi temel gıdayı alabiliyorsa

buna “yaşamak” denmez.

Bunun adı hayatta kalmaya çalışmaktır.

Hatta bunun adı sürünmektir.

Bugün bir çalışanın,

12 ay boyunca aldığı 28.075 TL asgari ücretle,

hırsızlık yapmadan,

ahlaksızlığa bulaşmadan,

dolandırıcılık ve sahtekârlık yapmadan yaşamaya çalışması

açıkça söylüyorum: mucizedir.

Bu tablo kader değil.

Bu tablo yönetim tercihidir.

İktidar, halkı yaşatamıyorsa,

o iktidarın meşruiyeti de........

© Akdeniz Gerçek