Türk Töresinin ayrıntılarına baktığımızda, önemli konulardan biri de yeni bir yuva kurulmak üzere, uygun görülen yaşa geldiklerinde bir kız ile oğlanın evlendirilmesi ile ilgili geleneklerdir. Bu konudaki uygulamalar binlerce yıl önceye dayanır ve Orta Asya’dan getirilen kadim gelenekler arasındadır. Göçler ve karşılaşılan başkaca kültürlerin etkisi ile bazı değişiklikler olmuştur.

Konumuzla ilgili olarak bu yazıda anlatacaklarım; Afyon İli Bolvadin İlçesine bağlı Derekarabağ köyündeki, halen uygulanmakta olan geleneklerdir. Söz konusu gelenekler; Afyon yöresinde, bütün Anadolu’da hatta bütün Türk Dünyası’nda, bazı küçük değişiklikler olmasına karşın birbirlerinin benzeridir.

Bir düğünün kısaca, baştan sona gelişimi şöyledir:

Köyde; ergenlik çağına gelmiş kızlar ve oğlanlar, kendilerine uygun birini araştırma, bulduklarında ise bu duygu ve düşüncelerini karşı tarafa bir şekilde belli etme girişimi içinde olurlar. Bazen yetişkin abla ve ağabeyler, yakın akrabalar hatta samimi arkadaşlar bu işte önayak olurlar. Durum ailelere duyurulduğunda uygun görülür ise kız isteme aşamasına geçilir. Yalnızca oğlan tarafı değil kız tarafıda, gençlerin anlaşmalarından haberleri yokmuş gibi haberdardırlar. Kız istemenin önünde ki en önemli engel, evlendirilmesi düşünülen oğlan ve kızın önlerinde, kendilerinden büyük ağabey veya ablanın olmasıdır. Hele kızın bekâr bir ablası varsa bu durum çok daha önem kazanır. Önce ablanın evlenmesi koşul olarak ileri sürülebilir ya da konu beklemeye alınabilir hatta kız tarafı oğlan tarafının isteğini olumsuzlukla geri çevirebilir. Yaşça büyük olan ağabey ve ablanın; okumak,........

© Akdeniz Gerçek