Hep suçu mevsimlerde ararız da, bir gün sorduk mu kendi kendimize; ''belki de tüm suç bizde'' diye...
Hani nemlendirmek için kuruyan cildimize krem süreriz ya, peki kuruyan kalplerimize var mıdır çare?
Gitgide vefasızlaşan, vicdansızlaşan kalplerimize ne demeli peki? Her geçen yirmi senede bir değişen nesil ile beraber huylarımız ve alışkanlıklarımız da değişmekte, hem de durmaksızın. Sahi, yoksa kurumakla kalmayıp kör olmaya yüz mü tutuyor kalplerimiz? Nedir insanı insandan nefret ettiren! Nedir bitmek tükenmek bitmeyen dünyanın geçici boş hevesleri...
Siz de sustunuz tabi. İnanın bunları yazarken ben bile düşünüyorum cevapları.
Aslında yemeyi, içmeyi, çalışmayı ve daha nice ihtiyaçlarımızı sırf yaşamak uğruna yaparız, hayatta kalma pahasına hepsi. Sorsanız herkes bir amaç........